Eenzaamheid, steek een jointje op, drijven in al die dromen,
Verlaten in hallucinerende dromen, weerkaats de lach van de joker,
Gevoel zo licht als spelende wind door de bomen,
Afstandelijk van deze wrede wereld,
Vliegt door de wolken, richt naar de zon met onzichtbare vleugels,
Warmte van de zon omhelst de zonden,
Pijn wordt verzacht, licht geneest open wonden.
"Wakker worden, wakker worden water staat te stomen,
Het kokende water gaat uit de waterkoker stromen..."
Onzichtbare klanken weerkaatsen in de donkere kamer,
Voeten weer op de grond, hoofd voelt zwaar alsof het geslagen is met een hamer.
De zon schijnt door het raam in de donkere kamer,
De kamer begint warmer te worden door het stomende water.
De kleuren beginnen te groeien in elke hoek van de kamer,
Het huis waar je in eenzaamheid moest overleven,
Geeft je nu een hoop om te leven.
Waardering: 6.38 met 43 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Duc
Volgende kerstgedicht: Kerstmis is niet echt een feest
Vorige kerstgedicht: Ik haat rode ballen in de boom