Zo'n dag om nooit te vergeten.
Een dag die je draagt in je hart,
Een dag van verlangen.
Een dag om naar uit te kijken.
Een dag die ook al is het hartje winter de lichtjes laat branden en vreugde en warmte afgeeft.
De naalden van de den, ook de kerstboom genaamd,
Die anders zo hard steken is nu het groene dat de lichtjes brandend houdt.
Kerst is de periode van vrede, van vreugde en van hulp en dat zal altijd zo blijven en altijd in de gedachten van de mens zo zijn.
Die dag, Kerstmis, zal ik nog lang, heel lang in mijn hart dragen,
Tot na de dood.
Dit gedicht is ingezonden door
Volgende kerstgedicht: Ho, ho, ho
Vorige kerstgedicht: Dag Kerstman