De kerstman zat te denken,
Wat Marloes te schenken.
Een groot cadeau. O nee, dit paste niet meer op de slee,
Nu zat hij toch in de puree.
Maar hij kwam toch met een prachtidee,
Dit is beslist geen flutidee.
Maar het heeft ook niks te maken met het kerstdiner,
Het kon alleen nog net mee op de arrenslee.
Ruimte beslaat het niet veel,
Wel is het minder dan een kroonjuweel.
Voor het merendeel is het heel universeel,
Heel passioneel en professioneel,
En financieel viel het ook nog mee,
Rekening houdend met de huishoudportemonnee.
Geen antivriesspray,
Maar wel je eigen slee.
Dit gedicht is ingezonden door Marloes
Volgende kerstgedicht: Hiep, hiep, hoera, wat zijn we blij
Vorige kerstgedicht: Deze is voor jou