Iedereen tuurde ongelovig naar de Kerstman.
"Oh, dit was vroeger altijd mijn plan,
Om naar de Kerstman te gaan."
Er komt iemand van het ziekenhuis aanlopen,
"Mevrouw, Zara kan dit niet aan,
Ik zag je op de monitor achteruitlopen.
Dan wordt het geen fijne Kerst!"
Ik voelde dat ik moest huilen,
Ik hou mijn ogen samen geperst.
Ik mag nu zeker niet gaan pruilen.
Ik deed mijn ogen open en zag mijn zus niet meer,
"Ze hebben haar naar een lege kamer gebracht, met haar teddybeer."
"Ik moet weer weg, want het is de kerstnacht."
Zara zag ik daar,
Ze lag duidelijk op sterven,
Dit is haar pechjaar.
"Ik zit hier nu langzaam weg te sterven,
Dit zijn waarschijnlijk haar laatste woorden,
Anna, wees zuinig met wat je in handen hebt!"
Dit werkte als toverwoorden.
"Dank je zus, je hebt me weer helemaal opgepept."
"Ik hou van jullie!"
Dit gedicht is ingezonden door Zara
Volgende kerstgedicht: Van dit gedicht wordt je vast blijer
Vorige kerstgedicht: Bolle Kerstman