En niet zo maar een uit de grabbelton.
Nee, ik heb dagen lopen sjokken,
Ik heb gelopen zonder stokken.
Overal moest ik kijken, zoeken en vragen,
Ze kwamen met van alles aandragen,
Maar niets dat er op leek,
Zodat ik maar weer verder keek.
Ik ben het zelf maar gaan maken,
Hoor het schip eens kraken!
Er moest ook wat te lezen bij,
Want dan is Yvon weer blij.
Dan nog wat om te snoepen,
Ik hoor je al roepen.
Dit is allemaal voor die grote meid,
Zij heeft voor iedereen de tijd.
Daarom is ze ook altijd druk in de weer,
En ze vergeet zichzelf wel eens een keer.
Nu wordt het tijd om gezellig kerstfeest te vieren,
Ik wens je alle goeds voor het nieuwe jaar!
Dit gedicht is ingezonden door Noud
Volgende kerstgedicht: Inmiddels heb je een lief vrouwtje aan je zij
Vorige kerstgedicht: De Kerstman zat te denken