Hij valt langzaam van de startbaan.
Zijn broek glijdt van zijn kont af,
Hij dacht dat hij de Sint kon nadoen, maar dat had hij mis.
Hij liep een eindje verder en gleed uit in de pis.
Santa Claus hoorde een hond met een geblaf.
"Hier," zei de hond, "(woef woef) hier is je toverstaf (woef woef)."
Santa Claus huilde van blijdschap, hij wist niet wat er in hem omging.
Hij vond nog wel in de pis de halsring,
Van wie zou die nou zijn?
Hier hondje, kom jij eens aan mijn lijn!
De hond scheet op zijn voet. O, dat voelt lekker warm aan!
Laten we nu maar snel gaan.
Op zoek naar de stoute en lieve kindertjes,
Hij had een brief met allemaal lettertjes.
Kon hij het lezen, Marchja? Natuurlijk kon hij het lezen,
Hij las het uit en volgens de kinderen in het land mocht hij er zeker wezen.
Waardering: 3.67 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Simone
Volgende kerstgedicht: Kerst is een leuke dag
Vorige kerstgedicht: Ik heb van Sinterklaas een Playstation 2 gekregen