Jij draagt mijn huid in warme handen,
Geeft mijn gezicht een roze gloed,
Laat ijzig koud in heet belanden,
Flambeert de taal soms vurigzoet,
Brengt al spelend vlammen voedsel,
Blaast de rook in kringetjes rond,
Sprokkelt houden van langs lange nachten,
Maakt ijzige dagen gevoerd, winters bont.
Jij maakt vlokken dagen simpel,
Houdt de zon aan een lange lijn,
Als de dagen weer gaan lengen,
Wil je dan nog mijn Kerstman zijn?
Waardering: 5 met 27 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Metha
Volgende kerstgedicht: Ons kerstmanneke dwaalde af
Vorige kerstgedicht: De Kerstman liep over straat